بررسی شیوع آسیبهای ورزشی کاراته در مردان کاراته کای حرفه ای شهر اصفهان

سابقه و هدف: کاراته از محبوبترین ورزشهای رزمی در کشور محسوب می‏شود. با توجه به سطح بالای برخورد در این رشته ورزشی توجه به شیوع ‏و توزیع آسیبهای آن از اهمیت زیادی برخوردار است. لذا در این تحقیق ‏بر آن شدیم که میزان شیوع آسیبهای ورزشی در مردان کاراتهکای حرفه‏ای شهر اصفهان را تعیین کنیم. ‏ مواد و روشها: در یک مطالعه توصیفی گذشتهنگر 50 نفر از کاراته‏کاهای حرفهای (میانگین سن 64/4±4/22 سال) حایز حداقل به یک مقام ‏قهرمانی کشوری در مطالعه شرکت داده شدند. اطلاعات ازطریق یک پرسش‏نامه محققساخته مشتمل بر سؤالاتی پیرامون ویژگیهای آسیب در طی دو ‏سال گذشته بهدست آمد. ‏ یافتهها: در مجموع میزان شیوع آسیب در این مطالعه، 35/4 آسیب در هر ‏‏1000 ساعت مسابقه و تمرین برآورد شد. از 185 آسیب ثبتشده، بهترتیب ‏اندام تحتانی با 64 مورد (35‏‎%‎‏) و سر و صورت با 60 مورد (32‏‎%‎‏) شایع‏ترین محل آسیب را به خود اختصاص دادند. 46‏‎%‎‏ آسیبها در حین تمرین و ‏‏40‏‎%‎‏ در زمان مسابقه رخ دادند. از لحاظ شدت، آسیبهای خفیف (43‏‎%‎‏) بیش ‏از سایر آسیبها گزارش شدند. خطای تکنیکی حریف (26‏‎%‎‏)، اصلیترین ‏مکانیسم آسیب را تشکیل میداد. از نظر نوع آسیب، ضربدیدگی و کوفتگی ‏‏(25‏‎%‎‏) بیش از سایر انواع ذکر شد. از لحاظ شایعترین دوره زمانی وقوع ‏آسیب در مسابقات لیگ، بیشترین آسیبها در پیش از فصل مسابقه رخ داده ‏بود. ‏ نتیجه گیری: با توجه به میزان شیوع گزارش شده به نظر نمیرسد که آسیب‏های کاراته در قیاس با بسیاری دیگر از رشتههای ورزشی شیوع بیشتری ‏داشته باشد. همچنین اکثر آسیبها در کاراته از شدت خفیف و ملایمی ‏برخوردار هستند و میتوان این اطمینان را به ورزشکاران و والدین ‏داد که این ورزش بر خلاف تصور عمومی مبنی بر خشن و پر برخورد بودن ‏از ایمنی نسبی مناسبی برخوردار است. ‏